Weblog en overige

Blogs & puppydagboekjes

Thuisbezoekjes nest 2 ( '10/'11)
Thuisbezoekjes nest 1 (2009)

 

 

Weblogs

Kijk voor nog meer blogs in de menubalk rechts.

KC Hoogeveen clubmatch (12 juli 2014)

Mensen die mij kennen weten dat ik niet van hitte hou. Sowieso al niet, maar mijn gezondheid reageert ook altijd erg slecht op hoge temperaturen. Een clubmatch met temperaturen rond de 30 graden is dus absoluut geen pretje dan, maar goed we moeten iets over hebben voor onze hobby’s hè!
Voor het eerst in bijna een jaar tijd stond ik gisteren weer eens in de showring met twee van onze meiden. Om voorzichtig te beginnen had ik er niet teveel ingeschreven. Glacee was wel echt toe aan een eerste show, dus die ging sowieso mee… En Abby mocht ook gezellig meedoen voor spek en bonen, helemaal na haar prachtige resultaat in de ring vorig jaar. Thera kwam ook mee, het zou haar allereerste show ooit worden en dus ook een eerste showervaring voor haar kleine Tess. Een spannend dagje dus voor ons allemaal, helemaal de jonkies in ons midden.
Vrijdag was Thera al hierheen gekomen zodat we zaterdag vroeg konden vertrekken. Omdat de auto met ons al propvol zat bleven er twee meiden thuis bij de oppas, om daar lekker vertroeteld te worden. Abby, Ashley en Glacee gingen mee, samen met Kyra en Tess van Thera. Na wat routeprobleempjes onderweg kwamen we rond 9.15u dan eindelijk aan in Hoogeveen. De Shelties zouden als eerste beginnen in de ring, dus het was gauw ons daar nog even klaarmaken voor de drukte begon.
De keuringen begonnen alsnog vroeger als verwacht, maar met de oplopende hitte leek het alsnog soms uren te duren…


Na de reuen te hebben zien schitteren, waaronder de opa en vader van Tess (die beiden prachtige resultaten behaalde, waaronder BOS), was het dan eindelijk tijd voor Thera om de ring in te gaan met Tess (en eveneens voor haar nestzus Zintha overigens). Tess vond het prachtig allemaal, deed het erg goed voor een eerste keer en had een erg goede focus op haar bazin. Alleen die staart hè, die bleef hoog gedurende het lopen en laat dat nu bij Shelties net niet de bedoeling zijn… Ook was ze een beetje ADHD hier en daar, maar ach daarvoor is het Tess, hahaha! Het rapportje nadien was erg netjes, maar de staartdracht werd haar helaas erg zwaar aangerekend. Vandaar een wat mindere kwalificatie, maar dat mocht de pret natuurlijk niet drukken.




Direct nadat Tess was het de beurt aan Abby. Al gelijk toen we de ring in kwamen stond ze juist. Ze wist wat ze moest doen en kwispelde er af en toe op los. Abby vind het heerlijk om voor je te werken, vandaar dat we dit soort uitjes af en toe toch nog met haar doen. Ze gedroeg zich voorbeeldig maar de keurmeester was helaas wat minder van haar gecharmeerd. Ook zij kreeg een net rapportje, met hier en daar wel wat dingetjes waar ik het niet helemaal mee eens ben, maar niks schokkends. De kwalificatie was echter gelijk aan die van Tess. Ach ja, smaken verschillen… Vorig jaar een ‘Uitmuntend’, nu een ‘Goed’, bewijst maar weer eens dat keuren geen exacte wetenschap is en iedereen een andere mening heeft over wat hij/zij juist vindt. Voor ons is en blijft ze echter een kampioen, en we zijn dus ook vreselijk trots op hoe ze het weer gedaan heeft in de ring!




Na Abby hadden we eventjes pauze, of zeg eigenlijk maar gerust een flinke pauze… Glacee was namelijk pas als een van de laatste in dezelfde ring aan de beurt, het zou dus een lange zit worden. Van een uur of 11 tot 14 hebben we zitten wachten. We hebben wat gegeten, gekletst met elkaar en andere bekende daar en geshopt tot de tijd dan eindelijk daar was om de ring in te gaan. Druipend van het zweet en kapot van de vermoeidheid moesten we dan toch nog even aan de bak. Waarom doe ik dit soort dingen ook alweer?!


Glacee had de afgelopen weken wat ringtrainingslesjes gehad, dus we gingen voorbereid de ring in. Het lopen, wat op ringtraining haar slechtste onderdeel was (ze loopt eigenlijk altijd wel netjes hoor maar meestal met haar snoet diep in het gras), ging super. Maar toen kwam de tafel… Iets waar ze normaal gesproken geen problemen mee heeft en zo doet vond ze dit keer maar helemaal niks. En daarna was ze er ook goed klaar mee! Ze stond nog wel, maar ook niet echt van harte. Nadat ze de ring uit was gekomen is ze ook vrijwel gelijk daarna in slaap gevallen. Ze was gewoon kapot. Omdat de show plaatsvond op de dag dat ze 9 maanden en 1 dag oud was moest ze al gelijk in de ‘Jeugdklasse’, maar op dat moment merkte we wel echt dat ze van binnen gewoon nog een jong pupje is. Hoe dan ook, ik verwachtte er niet al te veel van en bereidde me dus ook al voor op het ergste. Tot de keurmeester na de keuring naar mij toe kwam om mij te feliciteren en ook nog eventjes te zeggen dat ik hij Glacee zo een prachtige hond vond! Ik heb hem wat stotterend bedankt en stond echt te kijken van zijn enthousiasme. Ik weet natuurlijk dat Glacee helemaal geweldig is, maar tot dusverre is mijn ervaring op shows dat er eigenlijk altijd wel iets op of aan te merken is volgens de keurmeester. Maar deze keurmeester leek echt helemaal weg van haar… Een 1e plaats ‘Uitmuntend’ kreeg ze en met nog een prachtig rapportje daarbij ook! Ze werd ook ‘Best of Breed’ maar aangezien ze de enige aanwezige Chinees was waren we van die titel al van tevoren verzekerd.




Tja en toen was er nog die erering… We wilden eigenlijk naar huis gaan na de keuring van Glacee maar na deze onverwachtse uitslag konden we het niet laten nog eventjes te wachten om te zien wat de eindkeuring zou brengen. Nog maar even wat kletsen en hangen dus, tussen het puffen in de stikhitte door. De eindkeuringen begonnen een stuk later dan verwacht en duurde ook best lang. Helaas kwam rasgroep 9 pas als een van de laatste aan de beurt, oftewel pas tegen een uur of 17 (!!!) moest ik weer de ring in met onze kleine meid. Ze was toen echt helemaal op. Een minuut voor ze de ring in moest lag ze nog te slapen en eenmaal in de voorring was duidelijk aan ‘r te merken dat ze er maar wat slaapdronken bij liep. Gelukkig duurde de groepskeuring van rasgroep 9 niet zo heel erg lang, we stonden met z’n zessen in de ring en het was gewoon aan een stuk door allemaal eventjes lopen en staan. Ik had het gevoel een zoutzak aan mijn showlijn te hebben hangen dus rekende op een 6e en laatste plaats. Maar toen werd nummer 6 bekend gemaakt, en nummer 5… We werden gewoon 4e, ondanks de vermoeidheid die inmiddels bij ons beiden volgens mij wel duidelijk zichtbaar was! We kregen nog een extra grote, mooie rozet om mee naar huis te nemen en mochten plaatsnemen achter een van de bordjes. Ik ben nog nooit geplaatst in de erering, en het is me ook nog niet vaak gebeurt dat ik andere honden heb ‘verslagen’ in de showring. Mijn meiden en ik houden wel van shows lopen, en ze zijn ook zeker wel knap en geschikt qua bouw enzovoorts. Maar ik ben absoluut geen zeer ervaren showhandler, ik doe het echt voor de lol dus ze zullen alles niet perfect doen en er ook niet altijd even perfect uitzien. Om zo een prachtig resultaat op Glacee’s allereerste show te krijgen dus, onder deze (weers)omstandigheden was echt geweldig!



Het was dus ook uiteindelijk een dag met zeer gemengde gevoelens. Aan de ene kant onbegrip over de resultaten van onze Shelties, hoewel ik het nu ook weer niet teleurstelling zou willen noemen hoor… Maar aan de andere kant blijdschap en verrassing over Glacee’s topprestatie en de mooie prijzen die we mee naar huis mochten nemen! Al onderweg in de auto waren we allemaal uitgevloerd, en thuis hadden we ook allemaal moeite met bewegen en opstaan. Glacee is sinds de show nauwelijks nog wakker geweest, zelfs 24u later ligt ze nog altijd in een coma bij te komen van alle spanningen en indrukken van de dag. Thera en ik kan je inmiddels ook wel opvegen, wij leven echt nog op onze laatste beetjes energie… Maar al met al was ’t het zeker waard! We hebben een gezellige dag gehad met vrienden en bekenden, leuke hondjes ontmoet en weer nieuwe ervaringen opgedaan. De meiden hebben zich ook prima vermaakt, ook Glacee tussen de keuringen door. Kortom het was gewoon een geslaagd dagje, wat perfect was geweest als het weer ietwat meer had meegezeten en onze Sheltiedames ietsjes beter gewaardeerd waren. Maar helaas, je kunt niet alles hebben hè. We kijken dus terug op een zeer zware, vermoeiende, gezellige dag met wisselende uitslagen maar toch al met al een goede ervaring voor ons allemaal. Voorlopig was dit het wel weer eventjes wat shows betreft, nu weer opladen en genieten van andere leuke dingen… En misschien nog wat extra ringtrainingslesjes volgen met Glacee (& Tess)! ;-)



Kijk hier voor het volledige rapportje van Abby en hier voor die van Glacee, veel meer foto’s van de dag zijn in dit album te vinden!